Shymo; mijn zusje, mijn vriendinnetje. Wie had ooit kunnen voorspellen dat uitgerekend jij ziek zou worden? En waarom jij? Dit is toch een ziekte die alleen voorkomt bij ouderen? En hoe gaat het nu verder? Blijft mijn zusje altijd in een rolstoel zitten, of kan je straks weer lopen? Deze vragen spelen vaak door mijn hoofd.
Tweeënhalf jaar geleden kwamen we er achter dat je ziek bent, Mo. Het leek in het begin zo onschuldig maar kijk waar we nu zijn. Wat vind ik dit gemeen, simpelweg kut. De band die jij en ik samen hebben, is wat alle zussen met elkaar zou moeten hebben. Wij kunnen vrijwel alles samen doen: samen shoppen, koffietjes drinken, naar het strand, naar festivallen en feestjes, een dag kleding verkopen op de Ijhallen; zo kan ik nog wel even doorgaan. Wat ben ik blij om jou als zus te hebben. Ja, ik kan wel zeggen dat ik me geen leukere en betere zus had kunnen wensen dan jij!
De dag dat ik hoorde dat je een tumor hebt, was ik in Malta. Mijn eerste week van de tien die ik daar zou blijven. Mijn wereld stortte in; ik wilde naar huis, er voor jou zijn, met je mee naar het ziekenhuis, samen films kijken… Maar je zei tegen mij dat ik in Malta moest blijven en plezier moest maken. “Je bent er niet voor niets heen gegaan en we kunnen elke dag facetimen”, zei je. Dus ik bleef. Je had ook gelijk, ondanks dat het vreemd aanvoelde.
Ik zeg het niet, maar man wat heb ik het moeilijk met deze situatie. Elke keer die tegenslagen, elke keer alsof je met een pan voor je kop geslagen wordt. En dan zeg jij als sterkste persoon: “Ze kunnen me wat, ik geef niet op!”. Dan denk ik vervolgens: “Ja, het is Mo die geeft niet op! We gaan er weer voor”. En zo sleep jij mij eigenlijk altijd weer door het drama heen.
Mo, je bent de sterkste persoon die ik ken. Zo nuchter maar ondertussen ook bewust van wat er allemaal gebeurt en wat de risico’s zijn. Je wil altijd het beste uit iets halen, plezier maken en positief blijven. Want wat heeft het voor zin zielig te doen? Daar ga je je niet beter van voelen. Jouw mindset is iets waar velen nog wat van kunnen leren.
Soms is het lastig. Ik wil altijd veel voor en met je doen. Maar de laatste tijd ben je erg moe en voel je je helemaal niet goed, wat komt door de medicatie en behandeling die je nu ondergaat. Op dat soort momenten merk ik wel dat je zieker bent dan je eruit ziet. En dat is een complimentje Mo, want jeetje wat zie jij er ondanks alles goed uit. En kijk wat je allemaal voor elkaar bokst ondanks dat je je soms zo beroerd voelt. Dat is knap Mo, echt waar.
Ik hou van jou.
Liefs,
Zyaar
4 reacties
Zou zoveel willen zeggen , maar kan er de woorden niet voor vinden …
Dikke knuffel lieverds
Mooi. ?
Mooi geschreven zeg!???
Chapeau! Erg mooi verwoord.